Mulané wong anom iku,
bêcik ingkang tabêri,
jêjagongan lan wong tuwa,
ingkang sugih kojah ugi,
kojah iku warnå-warnå,
ånå ålå lan bêcik.
Ingkang bêcik kojah iku,
sirå anggawå kang pasti,
ingkang ålå singgahnå,
åjå sirå anglakoni,
lan den-awas wong akojah,
iyå ing måså puniki.
(matur nuwun dumateng den mas Harmiel M. Soekardjo)
1 komentar:
Wis,manteb tenan ... jaaan nnersomachen tenan ...!
Sing nduwe nnersomachen kok durung mecungul ?
Posting Komentar
Mangga paring komentar :