Gambuh

wulangreh pupuh katiga; padha 1-4



sekar gambuh ping catur,
kang cinatur polah kang kelantur,
tanpa tutur katula-tula katali,
kadaluwarsa katutuh kapatuh
pan dadi awon.

aja nganti kebanjur,
barang polah ingkang nora jujur,
yen kebanjur kojur sayekti tan becik,
becik ngupayaa iku,
pitutur ingkang sayektos.

pitutur bener iku,
sayektine kang iku tiniru,
nadyan melu saking wong sudra papeki,
lamun becik wurukipun,
iku pantes sira anggo.

ana pocapanipun,
adiguna adigang adigung,
pan adigang, kidang adigung pinasti,
adiguna ula iku,
telu pisan mati samyo.


(matur nuwun kagem mas Harmiel M. Soekardjo)

---